W tym artykule
Park Narodowy Ranthambore to jeden z najsłynniejszych rezerwatów przyrody w Indiach, usytuowany w malowniczym stanie Radżastan. Park rozciąga się na powierzchni 1334 kilometrów kwadratowych i kluczowym obszarem ochrony tygrysów bengalskich w Indiach. Park jest żywym świadectwem bogatej różnorodności przyrodniczej subkontynentu indyjskiego.
Historia parku sięga połowy XX wieku, kiedy to w 1955 roku został utworzony Rezerwat Łowiecki Sawai Madhopur. Przełomowym momentem w historii było w 1974 roku włączenie parku do projektu ochrony tygrysów Project Tiger. Nazwa parku pochodzi od historycznego fortu Ranthambore, który zlokalizowany na terenie ówczesnego parku stanowi integralną część jego niezwykłego krajobrazu.
Teren parku znajduje się na wysokości od 215 do 505 metrów nad poziomem morza. Graniczy od północy z rzeką Banas, a od południa z rzeką Chambal i charakteryzuje się niezwykłą różnorodnością przyrodniczą. Tutejszy krajobraz tworzy mozaika suchych lasów liściastych, otwartych trawiastych łąk oraz skalistych terenów poprzecinanych malowniczymi jeziorami i strumieniami, co sprawia, że park jest prawdziwym rajem dla fotografów i miłośników przyrody.
Przyroda Parku
Ranthambore to prawdziwy skarbiec różnorodności biologicznej zachwycający bogactwem gatunków roślin i zwierząt. Park zamieszkuje ponad 270 gatunków ptaków, wśród których wyróżniają się orzeł czubaty, frankolin malowany oraz niezwykle rzadki indyjski gad rajski. Na szatę roślinną parku składa ponad 300 gatunków drzew, z czego ponad 100 posiada udokumentowane właściwości lecznicze..
Największą atrakcją rezerwatu są tygrysy bengalskie, które stały się symbolem tego miejsca. Tygrysy bengalskie (Panthera tigris tigris) to podgatunek tygrysa, który zamieszkuje głównie Indie, Bangladesz, Nepal, Bhutan oraz niektóre regiony Mjanmy. Jest to jeden z najlepiej rozpoznawalnych tygrysów na świecie, często przedstawiany w kulturze popularnej dzięki charakterystycznemu umaszczeniu.
Szacuje się, że na wolności żyje około 2 500 tygrysów bengalskich i pomimo, że są one najliczniejszym podgatunkiem tygrysa, to wciąż gatunek ten jest uznawany za zagrożony, a działania ochronne są niezbędne, aby zapobiegać spadkowi populacji. Programy ochronne realizowane na terenie parku przyczyniają się do stałego wzrostu populacji tygrysów. O ile w 2005 roku na terenie parku naliczono zaledwie 25 osobników, to w 2022 roku park zamieszkiwało już 80 tygrysów. Ten wzrost to efekt konsekwentnych działań ochronnych oraz zmieniającego się podejścia lokalnych społeczności do ochrony środowiska.
Oprócz tygrysów park jest domem dla wielu innych fascynujących gatunków. Można tu spotkać lamparty, szakale, hieny, niedźwiedzie wargacze, antylopy nilgau, gazele i dzikie świnie. Bogactwo fauny sprawia, że każda wizyta w Ranthambore może być pełną niespodzianek przygodą.
Safari w Parku Ranthambore
Zwiedzanie parku odbywa się poprzez specjalnie zorganizowane safari, które zostały tak przemyślanie, aby zminimalizować ingerencję w naturalne środowisko zwierząt. Park podzielony jest na 10 stref safari, które umożliwiają turystom obserwację dzikiej przyrody w sposób kontrolowany i bezpieczny. Jednorazowo do parku może wjechać 140 pojazdów, równomiernie rozdzielonych między poszczególne strefy.
System safari został tak zaprojektowany, aby zapewnić optymalne warunki zarówno dla zwiedzających, jak i zamieszkujących park zwierząt. Turyści mogą odwiedzić tylko jedną strefę podczas sesji, co zapobiega nadmiernemu obciążeniu środowiska i zwiększa szanse na zobaczenie dzikich zwierząt w ich naturalnym habitacie. Warto jednak wiedzieć, że tygrysy często przemieszczają się między strefami, co nie daje gwarancji, że podczas wyprawy uda się na nie natrafić.
Fort Ranthambore
Integralną i fascynującą częścią parku jest Fort Ranthambore – monumentalna budowla wzniesiona w X wieku przez władców Chauhan. Usytuowany na wysokości 210 metrów, fort to nie tylko zabytek architektury, ale także żywy świadek burzliwej historii regionu. Kryje w sobie trzy kamienne świątynie poświęcone hinduistycznym bóstwom: Ganeshowi, Shivie i Ramlalaji.
Wewnątrz fortu znajdują się również świątynie Digamber Jain, poświęcone Sumatinathowi i Sambhavanathowi, pochodzące z XII i XIII wieku. Dodatkową atrakcją jest Padam Talao – największe z jezior w parku, nad którym wznosi się zabytkowy Jogi Mahal zbudowany z czerwonego piaskowca. Kompleks ten stanowi doskonały przykład harmonijnego współistnienia historii ludzkiej z dziką przyrodą.
Ranthambore należy do ekoregionu suchych lasów liściastych Khathiar-Gir. Jest nie tylko miejscem ochrony zagrożonych gatunków, ale także kluczowym ośrodkiem edukacji ekologicznej i prowadzenia badań naukowych nad zachowaniem bioróżnorodności.
Park Narodowy Ranthambore to więcej niż rezerwat przyrody – to żywy organizm, który opowiada fascynującą historię współistnienia człowieka i dzikiej przyrody w sercu Indii. To miejsce, gdzie każdy może doświadczyć niepowtarzalnego połączenia dziedzictwa kulturowego i niesamowitego bogactwa przyrodniczego.