Bieszczadzki Park Narodowy utworzono w 1973 r. W roku 1989 i 1991 został powiększony do obszaru liczącego 27 064 ha. W obecnych granicach chroni on najważniejsze formy krajobrazu Karpat Wschodnich, główne skupiska rzadkich gatunków i zbiorowisk roślinnych (w tym wysokogórskich), naturalne biocenozy z fauną dużych drapieżników. Tereny BPN obejmują głównie regiel dolny i połoniny.
Wśród wspaniałej przyrody
Flora Bieszczadów jest jedną z najbardziej urozmaiconych w całym paśmie Karpat. Do jej osobliwości obecnych na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego należą: bogactwo gatunków roślin, występowanie endemitów, charakterystyczny układ roślinności, występowanie połonin i torfowisk wysokich. Do najciekawszych przedstawicieli świata roślinnego zaliczyć możemy: pierwiosnkę długokwiatową (jeden z najrzadszych gatunków w Polsce), seslerię bielzę, lilię złotogłów i wawrzynka wilczełyko. Osobliwym tworem przyrody są torfowiska wysokie. W Bieszczadach znajduje się ich dziesięć, przy czym jedno stanowi rezerwat ścisły o pow. 2,04 ha. Torfowisko wysokie charakteryzuje specyficzny mikroklimat, chłodniejszy niż klimat otoczenia. Jest formacją dynamiczną, stale rośnie. Dolna część obumiera, podczas gdy górna, którą buduje zwarty kobierzec mchów torfowców – stale wzrasta. Odnajdziemy tu głównie roślinność bagienną wymagającą dużej wilgotności podłoża.
W świecie zwierząt
Podobnie jak flora, fauna Bieszczadów jest również bogata. My ograniczymy się tylko do najciekawszych i najbardziej charakterystycznych dla tego obszaru. Pierwszy z nich to niedźwiedź brunatny. Kiedyś zdarzało się, że wyrządzał znaczne szkody w stadach. Polowano więc na niego zakładając potrzaski. Po objęciu niedźwiedzia brunatnego ścisłą ochroną, ilość osobników tego gatunku systematycznie rośnie. Podobnie wrogo jak niedźwiedzia traktowano również wilka, uważając go za rywala myśliwych i tępiąc bezlitośnie. Obecnie w Bieszczadzkim Parku Narodowym obowiązuje całkowity zakaz polowania na to wyjątkowe zwierzę. Żubr zazwyczaj kojarzy się nam z Białowieżą. Ów największy polski ssak zamieszkuje także w Bieszczadach. Część żubrów zobaczymy w rejonie Widełek, pozostałe żyją w stadach liczących po kilkanaście sztuk w różnych miejscach. Być może niektórzy będą mieli szczęście spotkać żbika, który jest pod całkowitą ochroną. Dużo łatwiej o spotkanie z rysem, którego populacja zaczęła wzrastać odkąd wydano zakaz polowań na tego dzikiego kota. Miłośnicy ptaków mogą mieć niepowtarzalną okazję zaobserwowano przedstawicieli stosunkowo rzadkich gatunków ptaków, m.in.: puchacza, bociana czarnego, kruka, a także “króla ptaków” – orła przedniego oraz jastrzębia gołębiarza.
Przez BPN prowadzi wiele oznakowanych szlaków. Najpiękniejsze z nich to: “Na Bukowe Berdo”, “Krzemień”. Niezapomniane miejsca widokowe znajdują się na Połoninie Wetlińskiej. Te cudowne krajobrazy warto utrwalić na kliszy fotograficznej, by w pochmurne zimowe popołudnie przenieść się choć na chwilę na wetlińskie stoki.