Zamek Ogrodzieniec stanowi wyjątkową atrakcję historyczną i turystyczną województwa śląskiego. Zamek zlokalizowany jest na terenie powiatu zawierciańskiego, około 2 km na wschód od Ogrodzieńca. Obecny stan zamku, to dobrze zachowane ruiny średniowiecznego zamku, który został strawiony przez pożar w 1702 roku podczas inwazji szwedów. Zamek znajduje się na turystycznym Szlaku Orlich Gniazd, malowniczo wkomponowany w krajobraz Jury Krakowsko-Częstochowskiej.
Początki zamku Ogrodzieniec datowane są na okres panowania Bolesława Krzywoustego, kiedy to istniejące umocnienia prawdopodobnie zostały zniszczone podczas najazdu tatarskiego w 1241 roku. W miejscu drewnianego grodu, murowany zamek został wzniesiony za panowania króla Kazimierza Wielkiego. Monarcha ten przekazał zamek w dzierżawę marszałkowi Królestwa Polskiego, Przedborowi z Brzezia, jako dożywotnią tenutę. Dokumenty potwierdzają, że Przedbór przeznaczył znaczną sumę pieniędzy na wzmocnienie fortyfikacji.
W 1387 roku zamek został nadany cześnikowi krakowskiemu Włodkowi z Charbinowic przez Władysława Jagiełłę. Jednocześnie Jagiełło zapisał kwotę 300 grzywien groszy polskich na rzecz Przedborowa jako rekompensatę za wydatki poniesione podczas dzierżawienia zamku. W tym czasie zamek stał się własnością rodu Włodków herbu Sulima, którzy rządzili nim przez prawie sto lat.
Warownia, doskonale wkomponowana w teren stanowiła doskonały punkt obronny dla tutejszych ziem. Otoczona z trzech stron wysokimi skałami, z jedynym wjazdem prowadzącym przez wąską szczelinę między nimi zamkniętą przez kamienny mur. W 1437 roku Mikołaj z Charbinowic przekazał zamek swoim synom Janowi i Janowi-Bartoszowi, synom Bartosza z Ogrodzieńca, podkomorzego sandomierskiego.
W 1470 roku zamek i przyległe dobra nabyli krakowscy bankierzy – bracia Imram i Piotr Salomonowic. Następnie dobra ogrodzienieckie przeszły na własność Jana Feliksa Rzeszowskiego, proboszcza przemyskiego i kanonika krakowskiego. W kolejnych latach właścicielami zamku byli również bracia Jana, Andrzej i Stanisław Rzeszowscy. W 1492 roku Jan Feliks Rzeszowski przekazał zamek Janowi II Pileckiemu w zamian za niespłacony dług. Po śmierci Jana Pileckiego w 1496 roku zamek odziedziczył jego syn, Mikołaj Pilecki. Z powodu długów w 1521 roku Mikołaj Pilecki zastawił zamek Ogrodzieniec i okoliczne dobra Mikołajowi Chełmskiemu, który przekazał go w 1523 roku Janowi Bonerowi, burgrabiemu krakowskiemu.
W 1527 roku zamek przeszedł na własność Mikołaja Chełmskiego, który w latach 1530–1545 przeprowadził jego rozbudowę, przekształcając gotycką warownię w renesansowy zamek. W 1562 roku zamek został nabyty przez Jana Firleja, marszałka wielkiego koronnego. W 1587 roku zamek został zdobyty przez wojska arcyksięcia Maksymiliana, pretendenta do tronu polskiego. Podczas potopu szwedzkiego w 1655 roku zamek został częściowo spalony przez wojska szwedzkie, które stacjonowały w nim przez dwa lata, poważnie uszkadzając część budowli.
W 1669 roku zamek przeszedł w posiadanie Stanisława Warszyckiego, kasztelana krakowskiego, który przeprowadził częściową odbudowę po szkodach spowodowanych przez Szwedów. Około 1695 roku zamek został nabyty przez rodzinę Męcińskich. W 1702 roku połowa zamku spłonęła w pożarze wznieconym przez wojska szwedzkie Karola XII, po którym nie podjęto już jego odbudowy.
W 1784 roku zamek został odkupiony przez Tomasza Sariusza Jaklińskiego, jednak jego zaniedbanie doprowadziło do całkowitej ruiny. Ostatni mieszkańcy opuścili zrujnowaną warownię około 1810 roku. Kolejnym właścicielem zamku był Ludwik Kozłowski, który zakupił zamek w celu pozyskiwania materiału budowlanego.
Ostatecznie po II wojnie światowej zamek został znacjonalizowany. Prace konserwatorskie, mające na celu zachowanie zamku w postaci trwałej ruiny i udostępnienie go dla zwiedzających, rozpoczęto w 1949 roku, a zakończono w 1973 roku. Na najniższej kondygnacji Kurzej Stopy zachowały się fragmenty renesansowych fresków przedstawiających lilie.
Kaplica w Podzamczu, znajdująca się na sąsiadującym z zamkiem rynku, została wybudowana z elementów zamkowych. W jej wnętrzu zachowały się oryginalne elementy z kaplicy zamkowej, takie jak zwornik sklepienia, kula armatnia oraz renesansowa figura Matki Boskiej.