Warmia, mimo że do 1466 roku wchodziła w skład państwa krzyżackiego, była terytorium niemalże niezależnym. Jedynie pierwszy biskup warmiński – Anzelm był przedstawicielem Zakonu. Pozostali toczyli ciągłe spory z władzą krzyżacką i prowadzili własną kolonizację. Władza na Warmii była podzielona pomiędzy biskupa i kapitułę. Pierwszeństwo należało jednak do biskupów, którzy byli nie tylko panami zarządzającymi dwukrotnie większą powierzchnią niż kapituła, ale reprezentowali Warmię na zewnątrz. Sprawowanie władzy wymagało godnych siedzib.
Do 1341 roku siedzibą biskupów było Braniewo, później Orneta, a od XIV w. do 1795 roku – Lidzbark Warmiński. Prawie we wszystkich miastach biskupich wybudowane zostały zamki obronne. Najwspanialsze z nich znajdowały się w Lidzbarku Warmińskim i Reszlu. Zamek lidzbarski położony u ujścia Smysarny do Łyny, był na tyle obronny, że dawał biskupom bezpieczne schronienie. Charakter ten zatracił w XVI wieku zmieniając się w rezydencję magnacką. Siedzibą kapituły był Frombork, gdzie na wzgórzu pobudowana została wspaniała ogromna katedra. Pieniężno – zamek biskupi na wzniesieniu nad Wałszą. Zbudowany przez biskupów warmińskich w 1 połowie XIV w. w stylu gotyckim, na planie zbliżonym do trapezu. Składał się ze skrzydła mieszkalnego i gospodarczego oraz dziedzińca, obwiedzionych murem. Parokrotnie niszczony i odbudowywany. Po zniszczeniach w XVII w. przebudowany w stylu barokowym. W XIX w. częściowo rozebrany i dostosowany do potrzeb administracyjnych. Zachowało się skrzydło wschodnie odnowione po 1945 r., ruiny skrzydła południowego oraz piwnice ze sklepieniami gotyckimi.
Lidzbark Warmiński – zamek biskupów warmińskich nad Łyną. Zbudowany w stylu gotyckim w 2 połowie XIV w., na planie kwadratu z wewnętrznym krużgankowym dziedzińcem. Składał się z zamku właściwego i przedzamcza. Posiadał narożne baszty. Wielokrotnie niszczony przez pożary, następnie odbudowywany. W latach 1506-12 gościł w zamku Mikołaj Kopernik. Umocniony fortyfikacjami ziemnymi na początku XVII w. Przez około 300 lat był siedzibą biskupów warmińskich. Ostatnim rezydentem był biskup Ignacy Krasicki. Zamek zachował pierwotny styl architektoniczny z nieznaczną barokową przebudową. Obecnie muzeum regionalne i Oddział Muzeum Mazurskiego.
Olsztyn – zamek nad Łyną. Zbudowany w stylu gotyckim przez biskupów warmińskich w połowie XIV w., na planie prostokąta z wieżą narożną i bramą. Rozbudowany w XV w. i otoczony podwójnym murem z basztami. Należał do najsilniejszych na Warmii. Był siedzibą administratora kapituły warmińskiej. W latach 1516-21 rezydował w nim M. Kopernik. Składa się z 3 skrzydeł i cylindrycznej wieży. Najstarsze skrzydło północne, południowe z XV i XVI w. Umocnienia rozebrane zostały przez władze pruskie w XIX w. Posiada oryginalne sklepienia. W komnacie M. Kopernika znajduje się skonstruowany przez niego słoneczny zegar. W zamku mieści się Muzeum Mazurskie.
Reszel zamek biskupi na stromym brzegu Sajny. Zbudowany w stylu gotyckim przez biskupa warmińskiego Henryka II Sorbon w latach 1350-75, na planie kwadratu. Posiadał dwa skrzydła mieszkalne i potężną cylindryczną wieżę. Umocniony w XV-XVI w. Do I rozbioru Polski był siedzibą biskupów. W latach 1783-1807 użytkowany przez władze pruskie jako więzienie. Po pożarze w 1807 r. odnowiony i częściowo przebudowany na użytek gminy ewangelickiej. Zachowany niemal w pierwotnej formie. Obecnie muzeum i galeria sztuki ludowej Warmii i Mazur.
Frombork -warowny zespół katedralny na wzgórzu nad Zalewem Wiślanym. Zbudowany w XIV w. przez biskupów warmińskich na planie nieregularnym. Składał się z gotyckiej katedry otoczonej murem obwodowym z basztami. W XV i XVI w. umocniony bastejami, wieżą bramą i przedbramiem. Zachował się wg pierwotnego założenia, z częściową przebudową z XIX w. W pn.-zach. załamaniu linii murów znajduje się Wieża Kopernikowska.
Braniewo – ruiny biskupiego zamku na wzniesieniu. Zbudowany w stylu gotyckim na planie czworoboku przez biskupa warmińskiego Henryka I Fleminga w 2 połowie XIII w. Składał się z zamku właściwego i przedzamcza. Rozbudowany w XIV w. Był siedzibą biskupów warmińskich. Po zniszczeniach wojny trzynastoletniej (1454-66) odbudowany w końcu XV w. Później wielokrotnie przebudowywany. Posiadał dwie wieże. Użytkowany jeszcze w XIX w., został rozebrany około 1873 r. Zachowała się wieża brama, odbudowana w 1960 r.
Jeziorany – ruiny zamku biskupów warmińskich w zakolu Smysarny. Zbudowany w stylu gotyckim przez biskupa Jana I z Miśni i Jana Styprocka około połowy XIV w. na planie czworoboku z wieżą i dziedzińcem. Składał się z zamku właściwego i przedzamcza, które zostało zniszczone w 1472 roku. Spustoszony i zniszczony w czasie wojny trzynastoletniej i najazdu szwedzkiego, został odbudowany i stanowił rezydencję biskupów warmińskich aż do I rozbioru Polski. W 1783 r. zniszczony przez pożar, a następnie rozebrany przez administarcję pruską. Na fundamentach 4 skrzydeł w XIX w. wzniesiono nowe budynki. Zachowały się mury przyziemne i piwnice skrzydła zachodniego oraz fragmenty narożnej wieży.
Na terenie Pojezierza Iławskiego znajdują się ruiny 2 zamków biskupich kapituły pomezańskiej.
Kwidzyn – ruiny zamku przy ul. Gdańskiej. Zbudowany w stylu gotyckim przez biskupów kapituły pomezańskiej w 1 połowie XIV w., na planie kwadratu z dziedzińcem i kwadratowymi basztami na narożach oraz gdaniskiem połączonym z zamkiem gankiem wspartym na 5 monumentalnych arkadach. W 1410 r. zajęty przez wojska króla Władysława Jagiełły. Po II pokoju toruńskim w 1466 r. w rękach krzyżackich Uszkodzony przez Szwedów w XVII w., rozebrany częściowo przez władze pruskie w XVIII w. Zachowało się północne i zachodnie skrzydło, gdanisko z gankiem i wieża studzienna z gankiem. Obecnie muzeum regionalne.
Szymbark – ruiny zamku kapituły pomezańskiej nad Jez. Szymbarskim. Zbudowany w 2 połowie XIV w. przez proboszcza Henryka ze Skolina, na planie prostokąta z dziedzińcem. Rozbudowany w ciągu następnych wieków. Posiadał kilka wież. Rozbudowany i przebudowany w XVI-XIX w. Spalony w 1945 r. Zachowały się mury przyziemia.