Największe i najsłynniejsze miasto całego Pomorza z burzliwą historią. Początki miasta sięgają X wieku a jego nazwa pojawia się w źródłach w 999 roku w związku z akcją misyjną św. Wojciecha. Gdańsk był wówczas własnością książąt kaszubskich, którzy je założyli.
Jako miasto portowe u ujścia Wisły rozwijał się pomyślnie przez wiele kolejnych wieków, przerywanych jednak kataklizmami wojennymi [wymordowanie ludności przez Krzyżaków w 1308 r., wojna trzynastoletnia, „potop” – chociaż miasto to nie zostało wówczas zdobyte przez Szwedów i kilka innych – po ostatnią wojnę]. Jako miasto portowe, Gdańsk odznaczał się wśród innych miast dawnej Rzeczpospolitej nietypowym składem narodowościowym – skupiskami Holendrów i innych reprezentantów Europy Zachodniej. Czasy zaboru pruskiego [1793-1918] doprowadziły do zniemczenia miasta – w okresie międzywojennym Polacy stanowili 12% ogółu mieszkańców. Podczas ostatniej wojny zasłynął obroną Poczty Polskiej oraz pobliskiego półwyspu Westerplatte. W czasach komunistycznych ważny ośrodek opozycji [wydarzenia lat 1970 i 1980-1981].
Gdańsk jest oczywiście z powodów historycznych największym skupiskiem zabytków architektonicznych województwa. Zwraca w tym mieście uwagę przede wszystkim kościół gotycki N.M.P. z XIII wieku – największy w Polsce i zarazem największa świątynia ceglana na świecie [105 m długości, 66 m szerokości, 78 m wysokości]. Powszechnie kojarzony z Gdańskiem jest Dwór Artusa – dawniej gotycki dom bractw kupieckich z XV wieku, którego nazwa wywodzi się od legendarnego króla celtyckiego. Przed budynkiem znajduje się fontanna Neptuna. Ten zespół architektoniczny jest symbolem gdańskiej starówki. Na starówce odnajdziemy też Ratusz Głównego Miasta – gotycki z XIV wieku, obecnie siedziba Muzeum Historii Miasta Gdańska. W jednej z dzielnic Gdańska – Oliwie – przyciąga uwagę Zespół Klasztorny Cystersów: kościół ze słynnymi organami, klasztor, Starym i Nowym Pałacem, Grotą Szeptów.