Wąwóz Szopczański, błędnie nazywany Wąwozem Sobczańskim ze względu na pochodzenie nazwy od Przełęczy Szopka, to malowniczy obszar południowej Polski, usytuowany w Pieninach Środkowych. Zlokalizowany jest w miejscowości Sromowce Niżne, w województwie małopolskim, powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn.
Wąwóz rozciąga się pomiędzy zachodnimi stokami Trzech Koron (982 m) a wschodnimi stokami Podskalniej Góry (742 m), na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego. Opadając z południowych stoków Przełęczy Szopka do Sromowiec Niżnych, tworzy kanion o stromych i blisko położonych ścianach. Wzdłuż jego dna płynie Szopczański Potok, uchodzący do Macelowego Potoku.
Szlak turystyczny przez wąwóz to historyczna ścieżka łącząca Krościenko ze Sromowcami Niżnymi, stanowiąca najkrótsze połączenie piesze między tymi miejscowościami. Przechodząc od strony Sromowiec, turysta napotyka schronisko PTTK „Trzy Korony” na tzw. Równi. Przed wejściem do wąwozu stoi krzyż i tablice informacyjne parku. Zaraz za wejściem znajdują się urwiska i piargi Podskalniej Góry, zwane Cieplicą przez okolicznych mieszkańców, ze względu na szybsze topnienie śniegów na tych obszarach.
Podczas wędrówki zauważalne są formacje skalne, takie jak Oberwana Skała, żleb Szeroka Spuszczalnica czy Łazisko oddzielające Borówczaną Skałę od Oberwanej Skały. W miejscu, gdzie wąwóz się rozdwaja, po lewej stronie kierując się na północny zachód, znajduje się wąwóz Za Kocioł, a po prawej, kierując się na północny wschód, wąwóz Pod Kopą. Powyżej tego rozwidlenia wznosi się imponująca Rojowa Skała (630 m n.p.m.) o stromym zboczu. Ścieżka turystyczna prowadzi prawym odgałęzieniem przez wąwóz Pod Kopą, który powyżej Rojowej Skały zwęża się pomiędzy skałami.
Na zboczu po lewej stronie wąwozu, zwanej Pod Ściany, znajdują się cztery nieduże jaskinie: Jaskinia w Wąwozie Sobczańskim dolna, Schronisko w Wąwozie Sobczańskim górne 1, Schronisko w Wąwozie Sobczańskim górne 2 i Schronisko w Wąwozie Sobczańskim górne 3. Związane z nimi są liczne legendy o skarbach, a ich okopcone sklepienia świadczą o wykorzystaniu ich jako schronienia.
W górnej części wąwozu, szlak rozszerza się, a poprzez zakosy w lesie wznosi się na Czoło. Po prawej stronie, pod Trzema Koronami, widoczna jest charakterystyczna turnia zwana Kopą Siana (837 m n.p.m.), przypominająca kształtem góralskie kopy siana. Wąwóz kończy się u niewielkiego źródełka, a powyżej znajduje się polana Szopka, a kilka minut dalej – Przełęcz Szopka.
W dolnej części wąwozu podłoże jest niestabilne z powodu dużej ilości drobnych kamieni, a szlak turystyczny prowadzi stromymi, drewnianymi schodami, przecinającymi las licznymi zakosami, choć nie oferującymi znaczących widoków. Między zakrętami schodów istnieją wydeptane ścieżki na skos. Przejście może być wymagające kondycyjnie, jednak nie stanowi wyzwania w sensie wspinaczkowym. Nazwa alternatywna dla Przełęczy Szopka, używana niekiedy do dziś, to Chwała Bogu, co może być odniesieniem do ulgi po wyczerpującym podejściu.