Renesansowy Pałac w Łagowie

Pałac w Łagowie to renesansowy pałac położony we wsi Łagów koło Zgorzelca. Wybudowany w 1581 roku przez Michała Endera von Sercha i jego żonę Elizabeth Hoffmann stanowił pierwotnie dwukondygnacyjny budynek.

Dwupiętrowy pałac, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta z charakterystycznym dachem dwuspadowym z lukarnami. Obecnie, przekształcony w trzykondygnacyjną budowlę, posiada piętrowy ganek wejściowy, który zdobi trzyspadowy dach. Na bocznej ścianie ganku, przy wejściu, zwraca uwagę renesansowy portal z herbem fundatora Michała Endera von Sercha oraz sentencją w języku łacińskim „Invidia siculi non ivenere tyranni tormentum majua” co w tłumaczeniu oznacza „Sycylijscy tyrani nigdy nie wymyślili większej kary niż zazdrość”.

Główne wejście od frontu ganku umieszczone jest w portalu między dwoma pilastrami, które podtrzymują fronton zbliżony kształtem do entrecoupé (z przerwą). W tej przerwie znajduje się kartusz z herbem von Ender, a poniżej, w architrawie nad agrafą, umieszczona jest data 1782. Po lewej stronie ganku, na ścianie frontowej, znajduje się tablica fundacyjna Michaela Starszego z herbami: von Ender oraz von Hoffmann.

Pałac posiada dwie wieże: sześciokondygnacyjną, z ośmiobocznym hełmem, po stronie południowej (na lewej ścianie) oraz pięciokondygnacyjną, po stronie północnej (na prawej ścianie), zakończoną równo z kalenicą.

Pałac posiada dwutraktowy układ pomieszczeń. Hol w części centralnej budowli jest sklepiony krzyżowo z kolebkami i lunetami, podparty szerokimi filarami. Na dziedzińcu można podziwiać barokowe rzeźby autorstwa Jana Chrystiana Kirchnera pochodzące pierwotnie z pałacu w Radomierzycach.

Historia Pałacu sięga początku XIV wieku i w tym okresie majątek znajdował się w posiadaniu różnych rodów, w tym von Penzig, von Salza, Matthias Axt, a od 1481 roku stał się własnością burmistrza Görlitz, Georga Emmericha. Jednak to właśnie w drugiej połowie XVI wieku (a dokładnie w 1581 roku), członek rodu von Serch, Michał Ender von Serch i jego żona Elizabeth Hoffmann, przyczynili się do stworzenia renesansowego pałacu w 1581 roku z którego fragmenty przetrwały do naszych współczesnych.

  Podziemny świat Śląska

W 1620 roku pałac w Łagowie stał się siedzibą Johannesa Georga von Brandenburg, a w trakcie wojny trzydziestoletniej, od 30 października do 4 listopada 1633 roku, gościł Albrechta von Wallensteina. W roku 1680 na progu tego majestatycznego miejsca stanął również książę saksoński Johann Georg II. To właśnie te znakomite osobistości przyczyniły się do ugruntowania sławy Łagowa jako miejsca godnego uwagi i wizyt.

Kształt pałacu, jaki obecnie widzimy, jest wynikiem przebudowy przeprowadzonej w 1782 roku z inicjatywy Christiny Frederiki Geissler. Zachowały się z tego okresu m.in. główny portal z pilastrami w wschodnim ryzalicie, tablica fundacyjna z 1581 roku oraz kartusz herbowy Endera von Sercha i rodziny Hoffmanów. Rodzina Geissler była właścicielem pałacu do końca XIX wieku. W XXI wieku, po zmianie właściciela, pałac przeszedł gruntowny remont, przywracając mu dawny blask i zachowując jego historyczny charakter.

Obecnie pałac w Łagowie usytuowany jest pośrodku dziedzińca folwarcznego, otoczonego budynkami gospodarczymi i czeladnym budynkiem, z ceglanym murem ograniczającym część wschodnią i południową. Na dziedziniec prowadzą dwa wjazdy: główny od wschodu pod budynek folwarczny oraz wjazd pod zabudowanie gospodarcze od zachodu przez bramę główną.

W pierwszym ćwierćwieczu XVII wieku, pałac pełnił funkcje biblioteki, zbrojowni oraz przechowywał kolekcję monet, a także dwie wielkie kredensy. W roku 2014 nowy właściciel, Mieczysław Kłak, przeprowadził kompleksowy remont i rewitalizację pałacu oraz jego otoczenia. Obecnie pałac w Łagowie pełni funkcję hotelu, a budynki folwarczne zostały przekształcone na sale bankietowe. To miejsce zachwyca zarówno historią, jak i nowoczesnymi udogodnieniami, przyciągając turystów i miłośników kultury.